Αρχείο για Εκδηλώσεις
Συμπληρώθηκαν 79 χρόνια, από τις 15 Ιανουαρίου 1944, όταν δέκα Έλληνες πατριώτες απαγχονίστηκαν από τα Ναζιστικά Στρατεύματα Κατοχής, στα μπαλκόνια και τα δέντρα της οδού «Ταξιαρχών», στην Τρίπολη.
Η Βλαχέρνα, όπως κάθε χρόνο, έδωσε και φέτος το παρόν!
foto: www.arcadiaportal.gr
Η καθιερωμένη επέτειος εις μνήμην των Απαγχονισθέντων Πατριωτών από τα Γερμανικά Στρατεύματα Κατοχής, έχει προγραμματιστεί για την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2023 στις 9:30 το πρωί στον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών, στην Τρίπολη.
Συμπληρώθηκαν 79 χρόνια από τότε (15 Ιανουαρίου 1944) που δέκα Έλληνες πατριώτες απαγχονίστηκαν από τα Ναζιστικά Στρατεύματα Κατοχής, στα μπαλκόνια και τα δέντρα της οδού «Ταξιαρχών», στην Τρίπολη.
Ο Σύλλογος των Βλαχερναίων Τρίπολης, έκοψε την βασιλόπιτα για το νέο έτος, στο Πνευματικό κέντρο του χωριού.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Βλαχερναίων Τρίπολης, Κώστας Δημ. Τσαρουχάς κόβει την βασιλόπιτα, παρόντων των μελών του Δ.Σ.
Ο τυχερός του φλουριού της βασιλόπιτας Γιώργος Βασ. Κουτσούγερας.
Καλή Χρονιά! Και του χρόνου!
Το κατάστημα εστίασης “ΑΡΚΑΔΙΚΗ ΓΕΥΣΗ” πραγματοποίησε την κοπή βασιλόπιτας για το νέο έτος 2023! Αρκετοί συμπατριώτες μας, παραβρέθηκαν στην εκδήλωση και ευχήθηκαν στην διεύθυνση ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! Το κατάστημα εστίασης “ΑΡΚΑΔΙΚΗ ΓΕΥΣΗ” ως γνωστόν λειτουργεί από το έτος 2019 στο χωριό μας, και συνδυάζει καφέ και φαγητό. Οι υπεύθυνοι του καταστήματος ευχαρίστησαν τους παρευρισκόμενους και αντάλλαξαν με όλους ευχές, ενώ υπήρχαν και κεράσματα για όλους!
Ο Βασίλης Μεγρέμης έδωσε ευχές, με το δικό του μοναδικό τρόπο, στην “ΑΡΚΑΔΙΚΗ ΓΕΥΣΗ”!
Ο φωτορεπόρτερ του Βλαχέρνα.GR (ΤΑΜ) ήταν ο τυχερός του φλουριού!
foto: ΤΑΜ
Η διεύθυνση και το προσωπικό
του καταστήματος εστίασης “ΑΡΚΑΔΙΚΗ ΓΕΥΣΗ”,
καλεί τους συμπατριώτες και φίλους
στην κοπή της πίτας για το νέο έτος 2023,
την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ και ώρα 11:00πμ.
στην Βλαχέρνα Αρκαδίας.
foto: TAM
*** Η ΓΟΥΡΝΟΣΦΑΓΗ (του αειμνήστου λαογράφου Φίλιππα Κολιόπουλου)
Πολύ κέφι και καλαμπούρι είχε η σφαγή των γουρουνιών. Οι γυναίκες από ημέρες καθάριζαν το σιτάρι και το έτριβαν σε μια μεγάλη πλάκα με το λιτρίβι, ένα στρογγυλό ποταμίσιο λιθάρι έκαναν το μπολουγούρι για την οματιές και γέμιζαν με διάφορα μπαχαρικά τα παχιά άντερα και την έψηναν στο φούρνο ή στην μπουγάνα.
Πρωί-πρωί έμπαινε το λεβέτι στη φωτιά, να γίνει θερμό το νερό για τα ποδοκέφαλα, να τα μαδήσουν και να πλύνουν και τα άντερα και για άλλες δουλειές. Αφού ήσαν όλοι οι άντρες στο πόδι, διότι τότε τα γουρούνια τα έσφαζαν μαζί οι συγγενείς. Είχαν έτοιμα τα κάρβουνα με το λιβάνι, το λεμόνι καρφωμένο σε ένα μακρύ ξύλινο σουβλί για να το βάλουν στο στόμα του γουρουνιού όταν ξεψύχαγε, για να είναι νόστιμο το κρέας του, όπου το γουρούνι από την απελπισία του το δάγκωνε και το μάσαγε ξεψυχώντας!
Αφού το έσφαζε ο σφάχτης οι άλλοι το πλάκωναν να μην τους φύγει. Αυτός που είχε τα κάρβουνα με το λιβάνι έλεγε το «Πάτερ ημών». Ο “Δήμιος” που το έσφαζε, έβγαζε τον καρύτζαφλα και τον έψηναν και όλοι έπρεπε να πάρουν λίγο μεζέ να πιούνε ένα ποτήρι να ειπούνε καλοφάγοτο στο νοικοκύρη.
Οι πατσατζήδες έπαιρναν τα ποδοκέφαλα και την ουρά και τα μάδαγαν με θερμό νερό. Με αυτά φτιάχναμε την περίφημη πατσά την πηχτή και της έριχναν μετά το βράσιμο στουμπισμένο σκόρδο και ξύδι που έγλειφες τα δάχτυλα σου.
Ο “χειρούργος” που έβγαζε τα άντερα και τα συκωτοπλέμονα κάπου κοίταζε και αν ήταν έγκυος η νοικοκυρά τις έλεγε τι παιδί θα γεννήσει. Στο παραγώνι ήταν ο Αντεράς και πάνω στο σοφρά ξεχώριζε τα άντερα τα χοντρά από τα ψιλά. Τα χοντρά για οματιές και τα ψιλά για λουκάνικα. Γινόταν στους πατσατζήδες επιθεώρηση, αν τα μάδησαν καλά διότι υπήρχαν κυρώσεις αν άφηναν τρίχες τους τιμωρούσαν και δεν τους έδιναν ούτε κρασί ούτε μεζέ.
Αλλά το πιο καλύτερο για τους μικρούς ήταν η φούσκα, τη φουσκώναμε, της ρίχναμε αραποσιτόσπυρα, τη βροντάγαμε και παίζαμε. Μετά τη γέμιζαν βασιλικόξυγκο από την μπόλια που ήταν φάρμακο μαζί με ελατόπισσα για τις πληγές, πρηξίματα και τσιρίλους.
Όλη την ημέρα γινόταν γλέντι τρικούβερτο και φαγοπότι. Έσμιγαν οι συγγενείς, τα σόϊα – και μαλωμένοι να ήσαν τα έφτιαχναν και αγαπιώσαν – έριχναν στη θράκα τους μεζέδες, κολάτσιζαν και πήγαιναν να σφάξουν άλλο.
Στον τελευταίο τρώγανε μαγειρευτό με σέλινα αυγολέμονο. Τη δεύτερη ημέρα το έγδερναν με προσοχή να μην τρυπήσουν το τομάρι, το έκοβαν φασκιές για γουρνοτσάρουχα, αφού το αλάτιζαν με πολύ αλάτι να ψηθεί και να αργάσει. Την τρίτη μέρα το έλιωναν το ξύγκι και έβγαζαν τη γουρναλοιφή και τις περιβόητες τσιγαρίδες. Έβραζαν και το κρέας, το αλάτιζαν λίγο αρμυρό και το έβαζαν στη λαγήνα, ανακατεμένο με κομμένα λουκάνικα αφού πρώτα του έριχναν διάφορα μπαχαρικά (παστό).