Αρχείο για Άρθρα
Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΠΑΡΚΟ ΒΛΑΧΈΡΝΑΣ
Κατά την επίσκεψη του Δημάρχου και των μηχανικών του Δήμου Τρίπολης, με αφορμή το έργο του οικογενειακού πάρκου, το οποίο χρηματοδοτείται από την Γερμανική πρεσβεία, ανέφεραν πως θα υπάρχει επικοινωνία και ενημέρωση για την δημιουργία του και ότι όλες οι γνώμες θα αξιολογηθούν.
Πάνω σ’ αυτό θα ήθελα να επισημάνω και να τονίσω ότι ο Σύλλογος των Απανταχού Βλαχερναίων στο παρελθόν είχε αποφασίσει την υλοποίηση του Μουσείου Γραμμάτων και Τεχνών όπου και υλοποίησε μέρος των εργασιών της αίθουσας σύμφωνα με την αρχιτεκτονική μελέτη. Ως εκ τούτου θα ήταν πρέπον, ο Σύλλογος να καλείται και να παρευρίσκεται στις διαδικασίες της μελέτης όσον αφορά τον σχεδιασμό του οικογενειακού πάρκου, ώστε να υπάρξει συνέχεια στην υλοποίηση του Μουσείου Γραμμάτων και Τεχνών. Επίσης ως εκπρόσωπος του Συλλόγου των Απανταχού Βλαχερναίων να γνωρίζει και να ενημερώνει τους συμπατριώτες για την σκέψη, μελέτη και υλοποίηση του έργου.
Θα συμφωνήσω και θα επιμείνω με την γνώμη για την δημιουργία Επιτροπής που θα ενημερώνεται και θα συμβάλλει στην ολοκλήρωση του έργου δίνοντας έτσι την δυνατότητα στους Βλαχερναίους να έχουν άποψη στην διαμόρφωση του έργου όχι από τον κάθε τυχόντα, αλλά από άτομα με γνώση και εξειδίκευση επί τεχνικών, αισθητικών και αρχιτεκτονικών θεμάτων που αφορούν τον χώρο του σχολείου και περιβάλλοντος χώρου.
Οι αρχές που διέπουν τη δράση του Δήμου και τις υπηρεσίες του, είναι η νομιμότητα, η διαφάνεια, η πληροφόρηση, η φιλικότητα, η αμεροληψία, η χρηστή διοίκηση, η ανταπόκριση στις ανάγκες του δημότη, η αποτελεσματικότητα, η συμμετοχή του δημότη και η διαβούλευση.
Εξ άλλου η διαδικασία της διαβούλευσης είναι μία δημοκρατική, θεσμοθετημένη και δομημένη διαδικασία διαλόγου στην οποία ο πολίτης έχει ταυτόχρονα με τον δήμο την δυνατότητα να ενημερώνεται για την πρόβλεψη των έργων που θα πραγματοποιηθούν και που τον αφορούν.
Εν κατακλείδι θα ήθελα να πω ότι η άριστη συνεργασία του δήμου με τους δημότες του είναι να καλεί τους Φορείς, Συλλόγους και πολίτες του δήμου στη Δημόσια διαβούλευση για την σύνταξη της μελέτης, έτσι ώστε με την συμμετοχή τους να βοηθήσουν την Δημοτική αρχή είτε να εντοπίσει το τι ενδιαφέρει περισσότερο (και έτσι να γίνει επιλογή) είτε να καταγράψει την άποψη τους πάνω στην εφαρμογή του έργου.
Με τις προσωπικές μου ευχές για ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!
ΗΛΙΑΣ ΣΩΤ. ΤΣΑΡΟΥΧΑΣ
Η έννοια της Ανάστασης
Λίγες μέρες απομένουν για να διανύσουμε την Μ. Εβδομάδα και να καταλήξουμε στη μεγάλη γιορτή του Χριστιανισμού, την Ανάσταση του Χριστού. Αυτές οι μέρες θεωρώ ότι είναι τόσο έντονες όσο και οι μέρες που ζούμε όταν χάνουμε κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο και κατά κάποιο τρόπο αναμένουμε μετά την εμφάνιση του (ανάσταση του). Το Πάσχα είναι ίσως η μοναδική γιορτή που κλείνει μέσα της όλα τα συναισθήματα. Από την αγωνία, τον πόνο τη θλίψη των Παθών και της Σταύρωσης, περνάμε στην αγαλλίαση και την ελπίδα που φέρνει η Ανάσταση.
Σε αντίθεση με τη θλίψη και το πένθος που καλύπτουν τη Μ. Εβδομάδα, η ελπίδα και η πίστη είναι αυτά που κυριαρχούν στο τέλος αυτής της Εβδομάδας. Η Ανάσταση του Χριστού συμβολίζει τη διάβαση από τον θάνατο στη ζωή, ενώ παράλληλα μέσω τη Ανάστασης αποκτά άλλο νόημα η Ζωή και ο Θάνατος. Δεν είναι πλέον ο θάνατος το τέλος της παρούσας ζωής, αλλά ο προσωρινός αποχωρισμός της ψυχής από το σώμα, σαν ένας προσωρινός ύπνος.
Ο Θεός Θέλησε να διδάξει την αντίσταση και την πάλη στο κακό, αλλά και την έννοια της αγάπης και τη διάθεση της προσφοράς του εαυτού μας υπέρ των πολλών.
Είναι η γιορτή της αγάπης, γιατί ο ίδιος ο Χριστός θυσιάστηκε για τη σωτηρία τη δική μας. Με τη γιορτή αυτή της Ανάστασης του Ιησού ξαναγεννιέται η φύση και η ίδια η ζωή. Η έννοια της «Ανάστασης» είναι διαδεδομένη με τέτοιο τρόπο που προσπαθεί να ερμηνεύσει τον κύκλο της φύσης, της ζωής: Όπως η φύση μετά από το μεγάλο χειμωνιάτικο κύκλο της γεννιέται ξανά, όπως το γκρίζο του χειμώνα μεταμορφώνεται σε ανοιξιάτικο φως.
Επίσης ξεχωριστή θέση κατέχει και το Σάββατο του Λαζάρου, το οποίο κατά κάποιο τρόπο αποτελεί την γιορτή όλων των νεκρών. Η ανάσταση του Λαζάρου αναγγέλλει την ανάσταση των νεκρών, η οποία έρχεται ως συνέπεια της Αναστάσεως του Κυρίου. Και με αυτό θα ήθελα να κλείσουμε αυτό το άρθρο, διατηρώντας την αισιοδοξία και την προσμονή ότι θα έρθει η στιγμή που θα αγκαλιάσουμε ξανά τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Καλό Πάσχα & Καλή Ανάσταση!
Βασιλική Γρηγορίου Μεγρέμη
Η γυναίκα μέσα από τα μάτια των ανδρών!!
Το θηλυκό φύλλο τείνει να γιορτάζει καθημερινά, μέσα από τα μάτια των αντρών, μέσα από τα μάτια του συζύγου, του γιου, του εγγονού. Οι μορφές του ποικίλουν, όπως και οι ικανότητές του, που καλούνται να θυμίζουν στους άντρες την πολυτιμότητα της γυναικείας ύπαρξης σε κάθε στάδιο της ζωής τους. Η 8η Μαρτίου αποτελεί μόνο την αφορμή για εκφράσουμε όσα πραγματικά αισθανόμαστε γι’ αυτές, είναι μια αφορμή για να τις ευχαριστήσουμε που χρωματίζουν την καθημερινότητά μας με τις μπογιές της αγάπης και του ενδιαφέροντος.
Αδιαμφισβήτητα θεωρούσα και θεωρώ τις μητέρες ως υπεράνθρωπους. Γυναίκες που έχουν σούπερ δυνάμεις και καταφέρνουν να τα βγάζουν όλα εις πέρας. Οι γυναίκες που βιώνουν τον πόνο της γέννας και δεν παραπονιούνται επειδή από αυτόν τον πόνο έρχεται στον κόσμο κάτι ιερό. Πως είναι δυνατόν μία μάνα να μην αγαπάει το παιδί της; Ήρθε από τα σπλάχνα της. Οι μανάδες είναι οι «πάρε ζακέτα θα κρυώσεις» και «με αυτούς που έχεις μπλέξει, θα χαραμιστείς». Μανάδες μας είναι οι «γιατί δε πέρασες το μάθημα; Οι άλλοι το περάσανε». Μα ρε μαμά, ο Κώστας δε το πέρασε. «Δε με νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι, με νοιάζει τι κάνει το παιδί μου».
Η γυναίκα που κάθε μεσημέρι έχει ζεστό έτοιμο σπιτικό φαγητό στο τραπέζι. Που μετά από κάθε ξενύχτι σου λέει «μη πίνεις τόσο» και « μην τρέχεις με το αυτοκίνητο». Σε βλέπουν στην κάθε στιγμή της ζωής σου και τρελαίνονται μόλις φεύγεις για τη φοιτητική σου ζωή. Είναι ικανές να είσαι 30 χρονών και να σου βγάζουν τα κόκαλα από το ψάρι και να σου λένε «αυτό φάε, είναι ψαχνό». Οι γυναίκες που δε θα σε κοροϊδέψουν όταν κάνεις τον πεθαμένο με 37.7 πυρετό. Που σίγουρα όταν βρεις γυναίκα για γάμο θα δυσκολευτούν να το χωνέψουν. Οι μανάδες είναι αυτές που δε θέλουν να σε βλέπουν λυπημένο για κανέναν λόγο. Θυσιάζουν τη ζωή τους στεγνά για εσένα. Άγγελοι χωρίς φτερά είναι οι μανάδες. Βασικά έχουν φτερά, εσωτερικά.
Πέραν όμως αυτών που αποκτούν, οι γυναίκες έχουν “ιδιότητες” που πριν γεννηθούν υπάρχουν, τέτοιες όπως η ιδιότητα της αδερφής. Πολλοί από εμάς είμαστε τα μικρά αδέρφια που όσο κι αν μαλώνουν με τη μεγάλη τους αδερφή δε θα σταματούν ποτέ να τη θαυμάζουν. Δε θα μπορούσε όμως μια τέτοια σχέση να μην είναι αμφίδρομη με μια υπερμεγέθη δόση προστασίας, αφού αν ποτέ κανείς μας πείραζε, τότε το “ασθενές” αυτό φύλλο θυσίαζε και έκανε τα πάντα στον βωμό της ασφάλειας μας! Όσο κι αν μαλώνουμε πάντα, η αδερφή μας θα είναι εκεί για να κλάψουμε, να γελάσουμε και για οτιδήποτε άλλο χρειαστούμε. Αντέχει τα πάντα, αντέχει εμάς και ποτέ δε ρωτάει γιατί, απλώς μας παρηγορεί. Το πιο σημαντικό απ όλα όμως… Μας αγαπάει χωρίς να περιμένει το παραμικρό για αντάλλαγμα! Πάντα θα είμαστε “εμείς” εναντίον όλων.
Κανένας ορισμός δε μπορεί να δοθεί στη γυναίκα σαν σύντροφο. Δε χρειάζεται κιόλας. Αρκεί να ρίξει κανείς μία ματιά σε ένα ρολόι και τότε θα καταλάβει το γιατί…. Ένας κύκλος 24 ωρών. Αέναος. Γυναίκα είναι η κάθε μας στιγμή -άλλωστε και η ίδια η λέξη “στιγμή” είναι γένους θηλυκού-.
Πρωί. Ξυπνώ αντικρίζοντας τα μάτια της. Ευλογία. Σηκώνομαι και της φτιάχνω πρωινό. Η δική μου χαρά, το να ξυπνήσει ευχάριστα και να της έχω προσφέρει έστω αυτό, το ελάχιστο… Φεύγουμε για τις δουλειές μας. Κουράζομαι, μα την ίδια στιγμή, τη σκέφτομαι. Αυτό κάνει τις άχαρες εκείνες ώρες του εργασιακού βίου να περνούν πιο ευχάριστα…
Μεσημέρι. Επιστρέφουμε από τη δουλειά μας. Τρώμε ένα πιάτο ζεστό φαγάκι που ετοιμάσαμε μαζί. Δε χορταίνω να την κοιτώ… Έπειτα, ξεκούραση… Μία αγκαλιά στον καναπέ, μια ταινία… Αργότερα ίσως και μια βόλτα… Όλα αυτά, ενώ με κρατά από το χέρι. Χαμογελώ σαν χαζός από ευτυχία…
Βράδυ. Επιστροφή στο σπίτι… Στη θαλπωρή του κρεβατιού. Τα μάτια συναντώνται, μετά τα χείλη. Τα σώματα, οι ανάσες, ο ιδρώτας, η διαπνοή της ηδονής μέσα από τα κορμιά… Ύπνος μετά… Μια καληνύχτα και βλέπω ένα ζευγάρι μεγάλα μάτια να κλείνουν…
Και ξημερώνει μια ακόμη ημέρα που νιώθω ευτυχισμένος και ζωντανός…
Σχετικά με την Γιαγιά!
Δε θα προσπαθήσουμε καν να περιγράψουμε αυτήν τη “διπλή” μητέρα. Θα της αφιερώσουμε μια επιστολή γραμμένη γι’ αυτήν, -την εξωπραγματική κυριολεκτικά- γυναίκα.
Γιαγιά! Χωρίς εσένα δε θα υπήρχε η μαμά, χωρίς τη μαμά δε θα υπήρχα εγώ, δε θα υπήρχε ο αδερφός μου. Ίσως αυτό το κείμενο είναι μια αφορμή για να σου πω όλα εκείνα που δεν πρόλαβα να σου πω, όλα εκείνα που δε βγήκαν από το στόμα μου όταν θα έπρεπε.
Είναι μια αφορμή να σου πω ευχαριστώ για όλους εκείνους τους πρωινούς περιπάτους προς το σχολείο, παρότι με δυσκολία περπατούσες, ένα ευχαριστώ για όλες εκείνες τις μέρες που μου πρότεινες να σε βοηθήσω στην κουζίνα, παρότι οι μαγειρικές μου ικανότητες ήταν, και θα είναι, άθλιες.
Σε ευχαριστώ που γαλούχησες τη μαμά με τις αξίες που γαλουχήθηκα και εγώ, με τις ίδιες αξίες που θα καλλωπίσω και εγώ τα παιδιά μου, ελπίζοντας να λάβω ένα ανάλογο κείμενο από τα δικά τους παιδιά, τα εγγόνια μου, τα εγγόνια σου.
Σε ευχαριστώ για τις συμβουλές, για τα χειμωνιάτικα παγωτά, για τις αγκαλιές. Σε ευχαριστώ για εκείνες τις νύχτες στο χωριό που, αν και όλοι οι υπόλοιποι πήγαιναν στην εκκλησία την ανάσταση, εσύ καθόσουν και μου έκανες παρέα. Δε σε ρώτησα ποτέ γιατί, δεν μου είπες ποτέ γιατί…
Σε ευχαριστώ για τις μέρες που με βοήθησες να κάνω κοπάνα από το φροντιστήριο, για τα γεμάτα στοργή βλέμματα και για τα χαμόγελα που πάντα σε συντρόφευαν. Σε ευχαριστώ και σ’ αγαπώ. Εις το επανιδείν.
Τελικά, τι είναι η γυναίκα; “Γυναίκα, η (ουσ.): άνθρωπος θηλυκού γένους. Σύζυγος, συμβία” λέει το λεξικό. Πόσο λάθος! Κανένα λεξικό και καμία γλώσσα αυτής της γης δε θα μπορούσε να αποδώσει πιστά την περιγραφή της… Η γυναίκα δεν είναι απλά ένα λήμμα σε λεξικό, δεν είναι καν άτομο που ορίζεται με συγκεκριμένη υπόσταση… Είναι εγώ, εσύ, όλοι μας, γιατί δε θα υπήρχαμε χωρίς αυτήν, αφού είμαστε γέννημά της. Είναι με λίγα λόγια όλη μας η ζωή, η ίδια μας η ζωή… Τα πάντα.
Είσαι αυτή που ψάχνουμε από την πρώτη στιγμή που θα γεννηθούμε μέχρι τη στιγμή που θα πεθάνουμε. Είσαι η γιαγιά, η μητέρα, η αδελφή, ή κόρη ή η σύντροφος και με αυτό το άρθρο, εμείς οι τέσσερις θα θέλαμε να μιλήσουμε εκ μέρους όλων των ανδρών και να σε ευχαριστήσουμε για τη συμβολή σου στη ζωή μας!
Χρόνια πολλά στις γυναίκες της ζωής μας, λοιπόν!
Αφιερώνουμε καθημερινά 4-6 ώρες στα Social Media!
Τα Social Media είναι εδώ και μερικά χρόνια αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Καθένας από εμάς, από το πρωί που ξυπνάει, μέχρι το βράδυ πριν κοιμηθεί, επισκέπτεται όλες τις εφαρμογές που διαθέτει το κινητό του. Ή σχεδόν όλες.
Τα αποτελέσματα:
Η προηγούμενη δημοσκόπηση του περιοδικού αφορούσε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Παρακάτω, θα παραθέσουμε τα αποτελέσματά που προέκυψαν από τις δικές σας ψήφους.
Στην πρώτη ερώτηση «Πόσες ώρες την ημέρα ξοδεύει ο χρήστης στα Social Media» το 39% απάντησε 4-6 ώρες ενώ σχετικά και υψηλό ήταν το ποσοστό των ατόμων που ξοδεύουν 1-3 ώρες, το οποίο ανερχεται στο 30%. Να σας πιστέψουμε;
Στην ερώτηση για το αν η ενασχόληση με τα social media αποσπάει χρόνο, το 41% απάντησε ότι ορισμένες φορές τους αποσπάει χρόνο και το 38% απάντησε ναι. Ειλικρινείς απαντήσεις.
Στην επόμενη ερώτηση, φάνηκε από τις απαντήσεις ότι γίνεται χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για πολλές λειτουργίες και όχι για μεμονωμένες. Έτσι τα Social Media χρησιμοποιούνται κυρίως για επικοινωνία με φίλους. Όμως, το 54% τα χρησιμοποιεί για επικοινωνία, ανάρτηση φωτογραφιών, τραγουδιών, ενημέρωση για νέα προϊόντα και ανάγνωση άρθρων!
Το μέσο κοινωνικής δικτύωσης που χρησιμοποιείται περισσότερο είναι το Facebook/Messenger με ποσοστό 67%. Δεν μπορούμε να πούμε ότι δε ήταν αναμενόμενο. Το Ιnstagram ακολουθεί με 32%. Ίσως περιμέναμε ότι το δεύτερο θα είχε μεγαλύτερο ποσοστό.
Στην τελευταία ερώτηση για το αν τα Social Media ωφελούν τις ανθρώπινες σχέσεις, το 84% απάντησε ναι αλλά με σωστή χρήση και με μέτρο.
Συνοψίζοντας λοιπόν, ο μέσος χρήστης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ξοδεύει 4-6 ώρες καθημερινά σε αυτά. Η εφαρμογή που υπερτερεί σε χρήση είναι το Facebook. Ορισμένες φορές τα Social Media αποσπούν του χρήστες από τις ασχολίες τους. Τέλος, γίνεται χρήση τους για πολλές λειτουργίες και όχι μόνο για επικοινωνία.
Τα μέσα αυτά βρίσκονται στην καθημερινότητά μας και με τη σωστή χρήση τους μπορούν να φανούν αρκετά ωφέλιμα για κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτου ηλικίας.
Τα λέμε στην επόμενη δημοσκόπηση.
πηγή:www.maxmag.gr
1η Οκτωβρίου – Παγκόσμια ημέρα τρίτης ηλικίας
Όταν ένας γέρος άντρας πέθανε στη γηριατρική πτέρυγα ενός γηροκομείου σε μια πόλη της Αυστραλίας, θεωρήθηκε πως δεν είχε αφήσει τίποτα αξίας.Αργότερα, όταν οι νοσοκόμες έψαχναν ανάμεσα στα λιγοστά υπάρχοντά του, βρήκαν αυτό το ποίημα. Η ποιότητά του και το περιεχόμενό του εντυπωσίασαν τόσο πολύ το προσωπικό, που φτιάχτηκαν αντίγραφα του και μοιράστηκε σε κάθε νοσοκόμα του νοσοκομείου.
Σαν άλλοι πρόσφυγες..
Διδώ Σωτηρίου
Από το Ανθολόγιο των Ε΄-ΣΤ΄ τάξεων του Δημοτικού Σχολείου
(κλικ για ανάγνωση)
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΒΛΑΧΕΡΝΑΙΩΝ: Επόμενη μέρα…
–Σύλλογος (ο) ουδ.: Οργανωμένη ομάδα ανθρώπων που αποβλέπει στην πραγματοποίηση κοινών σκοπών.
–Συλλογικός, ή, ό, επιθ.: ο σχετικός με σύλλογο / που περιλαμβάνει ή αφορά πολλά πρόσωπα ή πράγματα: συλλογικό συμφέρον. Αντιθ. Ατομικός / που προέρχεται από πολλούς, ομαδικός. Συλλογική προσπάθεια / τα συνολικά.
Αυτές τις έννοιες είχαν στο μυαλό τους όταν στις 21-08-1953 μία ομάδα ατόμων, “ξενιτεμένων” από το χωριό για ένα καλύτερο μέλλον, συγκεντρώθηκαν και με θέρμη στην καρδιά τους οργανώθηκαν και ίδρυσαν Σύλλογο πολιτιστικό, μορφωτικό με την επωνυμία “Σύλλογος Απανταχού Βλαχερναίων”.
Σκοπός του (μεταξύ άλλων), σύμφωνα με το καταστατικό του είναι:
-Η πολιτιστική, κοινωνική ειδική εξύψωση του μορφωτικού επιπέδου των μελών του.
-Η σύσφιξη των δεσμών της κοινής καταγωγής
-Η διατήρηση των κοινωνικών σχέσεων των Βλαχερναίων.
-Η διατήρηση και η αναβίωση των παραδόσεων και εθίμων του χωριού μας, κ.α.
Και πράγματι κατάφεραν να φθάσουν τον σύλλογο να απαριθμεί κοντά στα χίλια μέλη , με πλούσια δράση και έργο αξιοζήλευτο, να τον παραδώσουν σε μας την νεώτερη γενιά για να συνεχίσουμε το έργο του. Σήμερα στο σύλλογο δραστηριοποιούνται μόνον λίγοι αιθεροβάμονες (35 μόνον ενεργά μέλη), που παλεύουν για την διατήρηση και την λειτουργία του.
Μεθαύριο θα πραγματοποιηθεί η τακτική γενική συνέλευση και η διενέργεια εκλογών για το νέο Δ.Σ. (Τετάρτη 3-12-2014 και ώρα 5:00μμ στο γραφείο του Συλλόγου, Σωκράτους 79-81 Αθήνα 2ος όροφος). Θα ήθελα να υπενθυμίσω σε όλους τους συμπατριώτες το καθήκον που έχουν, να αφιερώσουν λίγο από τον χρόνο τους να έλθουν να πουν την γνώμη τους, να γνωρίσουν από κοντά του άλλους συμπατριώτες και ιδιαίτερα οι νεώτερες γενιές να γνωριστούν μεταξύ τους και να αναλάβουν να περάσουν το σύλλογο στη επόμενη μέρα.
Βέβαια ζούμε, αναμφισβήτητα, τη δυσκολότερη περίοδο σε καταστάσεις όπως αυτές που βιώνουμε σήμερα, και κάποιοι κλείνονται στο “καβούκι” τους, μένουν αδρανείς και παραμένουν στη πεπατημένη οδό θεατές, αρνούμενοι να δοκιμάσουν κάτι καινούργιο ή να κάνουν νέα ξεκινήματα. Χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση, να προσαρμοστούμε στις περιστάσεις και κυρίως οι νεότερες γενιές των Βλαχερναίων πιστεύοντας στον εαυτόν τους και στην δύναμη του κοινού σκοπού, (όπως όταν βρίσκονται στο χωριό τα καλοκαίρια, όπου δραστηριοποιούνται, γνωρίζονται, και χαίρονται την καθημερινότητα) και να πιστέψουν ότι ως Βλαχερναίοι πολίτες οφείλουμε να δρούμε και να συμμετέχουμε στα κοινά. Διότι ενεργός πολίτης σημαίνει να προσπαθείς εσύ ο ίδιος να βελτιώσεις όσα μπορείς, και θεωρώ ότι η δυνατότητα μιας καλύτερης ή χειρότερης πορείας του συλλόγου εξαρτάται και από την ανάληψη των ατομικών μας ευθυνών.
Ας μην ξεχνάμε όμως ότι η συλλογική προσπάθεια είναι το άθροισμα πολλών ατομικών. Πολλές φορές η προσπάθεια ενός ή λίγων ατόμων μπορεί να αφυπνίσει τους πολλούς, με θετικό αποτέλεσμα. Σίγουρα όμως η συνολική προσπάθεια είναι αυτή που θα φέρει τα πιο σίγουρα αποτελέσματα.
Εμείς οι νεότεροι και ειδικά οι σημερινοί πενηντάρηδες-σαραντάρηδες φαίνεται ότι δεν έχουμε καταφέρει να είμαστε ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των παλαιότερων και των νεότερων γενεών. Δεν ωφελεί όμως να σταθούμε απλώς σε αυτή τη διαπίστωση. Αντιθέτως ας αναλάβουμε δράση. Ας κάνουμε την αυτοκριτική μας με βαθειά αυτογνωσία, ας επιχειρήσουμε να ξεπεράσουμε την αδιαφορία μας, αφήνοντας πίσω μας διαπαντός λανθασμένες πρακτικές του παρελθόντος. Ας αλλάξουμε και ας δώσουμε το παράδειγμα και στα παιδιά μας. Είναι πρωτίστως δικό μας χρέος να προσπαθήσουμε για το καλύτερο μέλλον του συλλόγου. Στο παρελθόν η κοινή προσπάθεια έχει κάνει θαύματα.
Τέλος παραθέτω μερικές όμορφες γωνιές του χωριού μας, για τις οποίες όλοι μας νιώθουμε περήφανοι, μια παρακαταθήκη που φρόντισαν να μας αφήσουν οι παλαιότερες γενιές και για τις οποίες εμείς θα πρέπει να παλέψουμε (μέσω των φορέων που εκπροσωπούμε ο καθένας από εμάς), τόσο για την συντήρηση τους όσο και για την καλύτερη προβολή τους.
Καλό μήνα…
ΗΛΙΑΣ ΣΩΤ. ΤΣΑΡΟΥΧΑΣ
«ΠΕΡΙ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ»
Την 1η Νοεμβρίου 2014, πραγματοποιήθηκε η εκ του νόμου υποχρεωτική Λαϊκή Συνέλευση των κατοίκων της Βλαχέρνας, μετά από πρόσκληση της τοπικής και δημοτικής αρχής.
Καταρχήν, να συγχαρούμε όλους όσους συμμετείχαν στην συνέλευση αυτή (κατοίκους και αυτοδιοικητικούς). Ακόμη να αποδώσουμε τα εύσημα στους συνεργάτες του vlaxerna.gr (Κώστα και Θανάση) για την άμεση απομαγνητοφώνηση της συζήτησης στην συνέλευση και την γρήγορη ανάρτηση στο site, προς ενημέρωση των απανταχού Βλαχερναίων.
Μάλιστα ο Κώστας διατύπωσε εγγράφως και με σαφήνεια αρκετές προτάσεις έργων, παρεμβάσεων και καταγραφή προβλημάτων για το χωριό μας, όπως έκαναν και αρκετοί άλλοι συμπατριώτες μας.
Βέβαια για να είμαστε και δίκαιοι, θα πρέπει να επισημάνουμε και τα «κακώς κείμενα» της Λαϊκής Συνέλευσης (απουσίες, κλπ). Βλέποντας την εικόνα με τους περίπου 35 κατοίκους, δεν είναι ότι το καλύτερο. Είναι διαφορετική η «πίεση» των 100 ατόμων, των 150 ατόμων και διαφορετικά των ολιγότερων.
Σημαντικό ρόλο σε αυτήν την προσπάθεια, θα έπρεπε και θα πρέπει να «παίζουν» οι Σύλλογοι του χωριού μας. Και αυτό διότι οι Σύλλογοι θα πρέπει να ενισχύουν πραγματικά τις προσπάθειες αυτές της τοπικής και δημοτικής αρχής, ώστε να έχουμε το μέγιστο επιθυμητό αποτέλεσμα. Δεν χρειάζεται μόνο η τυπική συμμετοχή (ενός μέλους από τους επτά (7) του κάθε Δ.Σ., που πολύ πιθανόν να μην είναι και μετά από απόφαση του Δ.Σ.) απλά και μόνο για να μην ειπωθεί ότι δεν συμμετείχε ο κάθε Σύλλογος!!!
Μάλιστα παρατηρήσαμε ότι υπήρχε Σύλλογος του χωριού μας, που δεν συμμετείχε στην Λαϊκή Συνέλευση (εδώ πρέπει να επισημάνουμε πως ο μόνος φορέας που συμμετείχε «σύσσωμος», ήταν η Εκκλησιαστική επιτροπή του χωριού).
Ο νόμος του «Καλλικράτη» από το 2010 (ν.3852/2010, άρθρο 85), προβλέπει σαφώς ότι πρέπει να γίνεται υποχρεωτικά μία Λαϊκή Συνέλευση το χρόνο, από την τοπική και δημοτική αρχή, άσχετα αν μέχρι σήμερα δεν πραγματοποιήθηκε καμία.
Με άρθρα στις τοπικές εφημερίδες («τα Νέα των Βλαχερναίων» φύλλο 104 / έτος 2010, «τα Μαντάτα του Μπεζενίκου» φύλλο 49 / έτος 2011, «Καθημερινά Νέα» Τρίπολης / Απρίλιος 2010) που αναφερόταν στο θέμα αυτό, είχε επισημανθεί ο ρόλος των Συλλόγων, στην προσπάθεια των τοπικών και δημοτικών αρχών, για την επίλυση των προβλημάτων του χωριού μας, αλλά και την κατάθεση προτάσεων προς αυτές.
Οι Σύλλογοι πρέπει να καταλάβουν, ποιος είναι ο ρόλος τους και πιθανόν να αναπροσαρμόσουν ή να βελτιώσουν την πορεία τους. Η ουσιαστική συμμετοχή τους, οι προτάσεις τους στα θεσμικά και εκλεγμένα όργανα (και όχι στα πηγαδάκια ή οπουδήποτε αλλού), θα αποτελέσουν σημαντικό παράγοντα ανάπτυξης του χωριού μας.
Δεν χρειάζεται για το καλό του χωριού μας, να ενεργούμε και να πράττουμε μόνο όταν είμαστε «μπροστάρηδες», αλλά και όταν χρειάζεται να ενισχύσουμε προσπάθειες (και στην συγκεκριμένη περίπτωση της τοπικής και δημοτικής αρχής) και ας είμαστε «πιο πίσω».
Ο στόχος όλων των Συλλόγων, που προκύπτει άλλωστε και από τα καταστατικά τους, είναι το κοινό καλό του χωριού μας, μέσω της υποχρεωτικής συνεργασίας με τους τοπικούς (και δημοτικούς πλέον) φορείς. Τα καταστατικά όλων των Συλλόγων, το αναφέρουν αυτό και καλό θα ήταν να μην το ξεχνάμε.
Το χωριό μας, πρέπει και πάλι να πρωτοπορήσει, αφού ως γνωστό είναι πάντα «οδηγός» σε πολλά θέματα, μεταξύ των γύρω χωριών. Πρώτα γίνεται κάτι στην Βλαχέρνα και μετά στα υπόλοιπα χωριά. Αυτό πρέπει να γίνει και τώρα. Να προσαρμοστούμε στον «Καλλικράτη» άμεσα και αποτελεσματικά (πριν από όλους) και να μην αφήσουμε δύο-τρεις ανθρώπους να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους (και μάλιστα να τους κάνουμε και κριτική, σε ότι δεν μπορέσουν να πράξουν).
Όλοι οι Σύλλογοι του χωριού μας, θα πρέπει να δημοσιοποιούν με κάθε μέσο (μέσω διαδικτύου, εγγράφως, προφορικώς, κλπ.) κάλεσμα προς τα μέλη τους (συμπατριώτες μας) να συμμετέχουν σε τέτοιου είδους πρωτοβουλίες της τοπικής και δημοτικής αρχής. Βέβαια και οι τοπικές και δημοτικές αρχές, πρέπει να κάνουν το ίδιο (σε ικανοποιητικό επίπεδο το έπραξαν τώρα).
Πέραν των Συλλόγων, θα πρέπει να επισημάνουμε και την πλήρη σχεδόν απουσία των δημοτικών και τοπικών υποψηφίων στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές!!!
Θυμίζουμε πως ήταν πέντε (5) υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι και δεκατρείς (13) υποψήφιοι τοπικοί σύμβουλοι για την Βλαχέρνα!!!
Τι έγινε και το ενδιαφέρον τους, εξαντλήθηκε ένα μήνα ΜΟΝΟ πριν τις εκλογές;;;
Το χωριό δεν υπάρχει, μετά τις εκλογές;;
Εκτός των εκλεγμένων αυτοδιοικητικών (και εδώ είχαμε μία απουσία) και του πρώην Προέδρου της Τ.Κ. Βλαχέρνας, ουδείς ασχολήθηκε με την Λαϊκή Συνέλευση. Ακόμη θα πρέπει όλοι να καταλάβουμε πως οι εκλογές τελείωσαν και όλοι μας πρέπει να συνεργαστούμε με τους αυτοδιοικητικούς της επόμενης πενταετίας (βάση εντολής λαού), για το καλό του χωριού μας. Άλλωστε του χρόνου, η νέα Λαϊκή Συνέλευση, θα έχει και απολογιστικό χαρακτήρα και όχι μόνο προγραμματικό.
Το vlaxerna.gr προτείνει και στους Συλλόγους και στους απανταχού Βλαχερναίους, να αποστέλλουν-δημοσιοποιούν συνεχώς τις προτάσεις τους, τα τοπικά-κοινοτικά προβλήματα που πιθανόν αντιμετωπίζουν (πέραν των όσων ακούστηκαν και γράφτηκαν στην πρόσφατη συνέλευση), ώστε να προωθηθούν προς την τοπική και δημοτική Αρχή, για την επίλυση τους. Ξέρουμε όλοι, ότι η «δημοσιοποίηση των πραγμάτων» αποτελεί ένα έξτρα κίνητρο πίεσης, για να πετύχουμε περισσότερα πράγματα για το χωριό μας (η «δημοσιοποίηση» έχει βοηθήσει στο πρόσφατο παρελθόν για διάφορα θέματα).
Κλείνοντας, θέλουμε να τονίσουμε πως «προσωπικά» δεν έχουμε με κανέναν, ούτε θέλουμε να αδικήσουμε κανέναν, απλά οι επισημάνσεις μας, είναι επί των θεσμικών καταστάσεων του χωριού μας και πιστεύουμε πως όλοι θα προσαρμοστούμε γρήγορα στο καινούριο. Άλλωστε στο χωριό μας, υπάρχει πλούσιος εθελοντισμός, απλά θα πρέπει να υπάρξει και ομαδικός συντονισμός.
Φιλικά
ο Ν.Κ. από το vlaxerna.gr
ΤΡΥΓΟΣ ΣΤΗ ΒΛΑΧΕΡΝΑ – 2014
Αν και ο Οκτώβριος δεν χαρακτηρίζεται ως μήνας τρυγητής, την ονομασία αυτή την έχει από αρχαιοτάτων χρόνων ο Σεπτέμβριος, οι λιγοστοί Βλαχερναίοι μικροκαλλιεργητές τρύγησαν τα αμπέλια τους. Παρόλο που η χρονιά ήταν δύσκολη για την αμπελουργία τα βαρέλια γέμισαν και όλοι εύχονται « του χρόνου και καλύτερα». Τη σημερινή εποχή ελάχιστοι συμπατριώτες μας έχουν αμπέλια, για την ακρίβεια έξι άτομα και οι περισσότεροι για να εξυπηρετήσουν τις προσωπικές τους ανάγκες. Αν πάμε μερικά χρόνια πίσω θα θυμηθούμε μια μεγάλη έκταση του κάμπου να είναι φυτεμένη με αμπέλια και τον μήνα Οκτώβριο η περιοχή να σείεται από κόσμο, ζώα και τραγούδια, καθώς τρυγούσαν τη σοδιά. Ακόμη και τα σχολεία καθόριζαν εκδρομή για να ζήσουν τα παιδιά από κοντά τον τρύγο. Στην εποχή μας τα πράγματα άλλαξαν, οι άνθρωποι που μένουν στα χωριά είναι λίγοι και οι περισσότεροι γεροντάκια, οι οποίοι πίνουν λίγο κρασί, ενώ οι νεότεροι έχουν προχωρήσει σε πιο «βαριές» καταστάσεις ουίσκι, βότκες, τσίπουρα κτλ. Επίσης το εμπόριο έχει εξελιχθεί και έμποροι από άλλες περιοχές τροφοδοτούν με κρασί τους λιγοστούς καταναλωτές του χωριού μας. Έτσι τα αμπέλια είναι ελάχιστα και βέβαια απαιτούν πολύ δουλειά. Όπως είπε και μια συμπατριώτισσα μας «αν ήξερα ότι έχει τόση δουλειά, δεν θα τον άφηνα να το φυτέψει».
Καλά κρασιά για τους παραγωγούς.
