Ιερά Αγρυπνία στο Μοναστήρι της Παναγίας Ελεούσας στη Βλαχέρνα

Την Πέμπτη 13 Αυγούστου 2015, θα πραγματοποιηθεί Ιερά Αγρυπνία στο Μοναστήρι της Παναγίας Ελεούσας στην Βλαχέρνα. 

Ώρα έναρξης 09:00 το βράδυ.

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ ΣΤΟ ΕΞΩΚΚΛΗΣΙ ΤΗΣ ΒΛΑΧΕΡΝΑΣ

Με πλήθος κόσμου από τη Βλαχέρνα και τα γύρω χωριά εορτάστηκε η μνήμη του Αγίου Παντελεήμονα στο εξωκκλήσι του χωριού μας. Ο άγιος Παντελεήμων έζησε στη Νικομήδεια της Μικράς Ασίας στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ και παρέδωσε μαρτυρικώς τη ζωή του. Ενώ ήταν κάτοχος μεγάλης περιουσίας, την εκποίησε για να βοηθήσει τους φτωχούς και πρόσφερε τις ιατρικές του υπηρεσίες χωρίς χρέωση, σε όποιον δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να αντεπεξέλθει. Εξού και η ονομασία «Άγιος Παντελεήμων ο Μεγαλομάρτυς και Ιαματικός». Υπήρξε αρτοκλασία από τους Γεωργία Β. Κουτσούγερα, Αθανάσιο Κοκκινάκο και Ανδρέα Δανάσκο (Καμενίτσα) καθώς και αναψυκτικά γλυκά και τσίπουρο. Επίσης κληρώθηκαν δύο κουλούρες, μία γίδα και ένα κατσίκι, τάματα στον Άγιο, τηρώντας τα έθιμα του τόπου μας. 

Απολυτίκιο:

Ἀθλοφόρε Ἅγιε, καὶ ἰαματικὲ Παντελεήμων, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.

Χρόνια πολλά στους εορτάζοντας.

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΣΤΗ ΒΛΑΧΕΡΝΑ

Εορτάστηκε και φέτος το εξωκκλήσι της Αγίας Παρασκευής στο χωριό μας, με αρκετούς πιστούς από τη Βλαχέρνα αλλά και τα γύρω χωριά να τιμούν τη μνήμη της. Η Αγία Παρασκευή ή Παρασκευή Αθληφόρος ή Παρασκευή Μεγαλομάρτυς είναι αγία για την Ορθόδοξη αλλά και την Καθολική εκκλησία και θεωρείται προστάτιδα των ματιών. Κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε αρτοκλασία, προσφορά της οικογένειας Διονυσίου Κουτσούγερα.

Χρόνια πολλά στους εορτάζοντας.

ΤΟΥ ΡΟΥΣΑΛΙΟΥ ΣΤΗ ΒΛΑΧΕΡΝΑ – ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

Μέσα στο έτος η εκκλησία έχει καθορίσει δύο Σάββατα που είναι αφιερωμένα στη μνήμη των νεκρών. Ονομάζονται και μεγάλα Ψυχοσάββατα. Το πρώτο είναι πριν τη Κυριακή των Αποκρέων (πρώτες απόκριες) και το δεύτερο πριν τη Κυριακή της Πεντηκοστής, το οποίο στα πρώτα χριστιανικά χρόνια ήταν και το μοναδικό. Στην πορεία, με το πέρασμα των χρόνων προστέθηκαν τα ψυχοσάββατα της Τυρινής και των Αγίων Θεοδώρων.

Το μεν πρώτο μεγάλο τελείται τη συγκεκριμένη μέρα διότι η Κυριακή των Αποκρέων είναι αφιερωμένη στη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, από τον οποίο ζητάμε να συγχωρέσει όλους τους κεκοιμημένους και αυτό της Πεντηκοστής διότι εορτάζεται η επί γης γενέθλια ημέρα της Εκκλησίας. Έτσι λοιπόν θριαμβεύουσα (νεκροί) και στρατευομένη (ζώντες) Εκκλησία συνεορτάζουν.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στα μνημόσυνα αυτά γίνεται ιδιαίτερη μνεία στους πρόωρα θανόντες, σε αυτούς που πέθαναν σε πόλεμο, σε μεγάλους λοιμούς, σε σεισμούς και άλλες θεομηνίες ή χάθηκαν ή κάηκαν ή δεν τους διαβάστηκε καμία ευχή για την ανάπαυσή τους και σε όλους τους «απ ελπίδι αναστάσεως» από τον πρωτόπλαστο Αδάμ μέχρι και τον τελευταίο νεκρό. Άλλωστε δεν θα είχε κανένα νόημα να λέγεται η εκκλησία, ″εκκλησία της αγάπης″ εάν δεν προσευχόταν για όλους, είτε ζωντανούς είτε νεκρούς.

Γύρω από τα Ψυχοσάββατα ο ελληνικός λαός και οι τοπικές κουλτούρες έρχονται να προσθέσουν και τις λαϊκές δοξασίες που αν και δεν είναι η ουσία δίνουν ωστόσο άλλη χρειά και τόνο στις μέρες αυτές. Συγκεκριμένα το Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής, του Ρουσαλιού όπως το λέμε στη Βλαχέρνα η Ροσαλίων αλλού, σε μερικά μέρη της πατρίδας μας τοποθετούν στα κόλλυβα (σπερνά) τριαντάφυλλα, έθιμο που σώζεται σε ορισμένες περιοχές της Κρήτης. Από δω πήρε και την ονομασία το Σάββατο αυτό, το λατινικό ROSE, τριαντάφυλλο στα ελληνικά.

Στο χωριό μας θέλοντας να τονίσουν τη βαρύτητα των ημερών αυτών και τη μεγάλη σημασία που έδιναν, καταρχήν δεν εργάζονταν κανένα Ψυχοσάββατο και έλεγαν δύο παροιμίες που είναι οι εξής: ″ανάθεμα ποιός δούλευε αυτά τα τρία Σάββατα, το κριάτινο, το τύρινο και των Αγιοθοδώρων″ και ″όλα τα Σάββατα να παν να πάνε και να ‘ρθούνε του Ρουσαλιού το Σάββατο να πάει να μη γυρίσει″. Σύμφωνα με την παράδοση όλες οι ψυχές με την Ανάσταση του Κυρίου ως και την Πεντηκοστή μπορούσαν να βρίσκονται στον Παράδεισο. Μάλιστα έλεγαν οι γιαγιάδες μας ότι ο Χριστός το επέτρεψε χάριν της Παναγίας η οποία έμεινε γονατιστή τρεις μέρες μέχρι που μάτωσαν τα γόνατά της.

Μετά την παρέλευση των πενήντα ημερών οι αμαρτωλές ψυχές πηγαίνουν ανάλογα με τα έργα τους και κλειδώνεται η πόρτα του παραδείσου. Έτσι λοιπόν εξηγείται και η αποφυγή για τη μέρα αυτή, σύμφωνα πάντα με την λαϊκή παράδοση.

foto: Tam

ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ – ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΣΤΗ ΒΛΑΧΕΡΝΑ

Η καθιερωμένη αγρυπνία τελέστηκε χθες στην Ιερά Μονή Παναγίας Ελεούσας στη Βλαχέρνα. Η συγκεκριμένη αγρυπνία τελείται κάθε χρόνο στις 29 Μαΐου προς τιμήν της μνήμης των μαρτύρων που σφαγιάστηκαν στην άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Πολλοί ήταν οι βλαχερναίοι καθώς και προσκυνητές από άλλα χωριά και όμορους νομούς που παρευρέθηκαν στην ακολουθία.

Προ του όρθρου, γύρω στις 20.30, ξεχωριστό χρώμα και ιδιαίτερο τόνο έδωσε η ιερή πομπή που ξεκίνησε απ΄ την Παναγία Καταφυγιώτησα έως το Μοναστήρι. Την πομπή σχημάτιζαν, εκτός από τους πιστούς, μικροί και μεγάλοι ντυμένοι με παραδοσιακές τοπικές στολές και τον ιερέα του χωριού με μπροστάρισα την εικόνα της Παναγίας της Βλαχέρνας, ενώ ακολουθούσαν οι νέοι με τις σημαίες και τα λείψανα των σφαγιασθέντων πατέρων.

Έγινε στάση στο ηρώο του καπετάν Αλέξη Νικολάου, όπου πραγματοποιήθηκε τρισάγιο για την ανάπαυση των ψυχών και έγινε κατάθεση στεφάνου. Στη συνέχεια η πομπή συνέχισε προς το Ναό, προκειμένου να αρχίσει ο όρθρος και η θεία λειτουργία κατά την οποία τελέστηκε και αρτοκλασία.

Μέσα στο τρεμάμενο φως των κεριών, των καντηλιών και την απόλυτη σιγαλιά αντήχησαν οι ύμνοι που ανέμελπαν οι ψάλτες από το μουσικό σχολείο Τρίπολης, τη Μητρόπολη Αργολίδος και τη Μητρόπολη Κίτρους και Κατερίνης, χοροστατούντος με κατάνυξη του π. Νικολάου Ντάβου απ′ τη Βυτίνα. Θα έλεγε κανείς πως οι ψαλμωδίες και το μοσχοθυμίαμα σκέπαζαν αντιλαλώντας τις πλαγιές της Αράπισσας και έπεφταν ως πραγματικό βάλσαμο στους μάρτυρες καθώς κορυφωνόταν η Θεία Μυσταγωγία, η οποία τελείωσε στις τρεις τα ξημερώματα της Παρασκευής.

Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι την ατμόσφαιρα γαλήνευε και η ταπεινή παρουσία των μοναχών Δανιήλ και Χριστοδούλου από τη Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Βαλτεσινίκου και Γρηγορίου απ΄ τη Μονή Προυσού Ευρυτανίας.

Μετά το πέρας της ακολουθίας παρατέθηκε νηστίσιμη τράπεζα για όλους τους παρευρισκόμενους.

ΤΡΙΣΑΓΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΑΦΥΓΙΩΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΩΝ ΕΠΙ Β΄ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΒΛΑΧΕΡΝΑ 28 ΜΑΪΟΥ 2015

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΗ ΒΛΑΧΕΡΝΑ

Παρουσία αρκετών Βλαχερναίων και πολλών κατοίκων από τα γύρω χωριά, εορτάστηκε σήμερα η ανακομιδή ή μετακομιδή των λειψάνων του Αγίου Νικολάου, επισκόπου Μύρων της Λυκίας, από τα Μύρα στο Μπάρι της Ιταλίας το1087 μ.χ. Το γεγονός γιορτάζεται ιδιαίτερα στα σημεία που στάθηκε η πομπή ειδικά σε μέρη της Πελοποννήσου όπως η Ηλεία και η Αχαΐα αλλά και στη Βλαχέρνα, κάτω από την υπεραιωνόβια βελανιδιά όπου τελέστηκε θεία λειτουργία, γνωστή και ως δέντρο του Αγιονικόλα, που δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχει. Αυτή ήταν και η αφορμή που κτίστηκε ο ιερός ναός που έμελλε να μείνει γνωστός στην ευρύτερη περιοχή της Βλαχέρνας ως «Κακονικόλας», επειδή στο κομβικό μέρος που βρίσκεται, στα χρόνια της τουρκοκρατίας και λίγο μετά είχαν διαδραματιστεί πολλές σφαγές και ληστείες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Άγιος Νικόλαος θεωρείται τόσο από την Ορθόδοξη όσο και την Καθολική Εκκλησία ως ένας από τους μεγαλύτερους Αγίους, υπόδειγμα ταπεινότητας και με πλούσιο κοινωνικό έργο, η δε κοίμησή του εορτάζεται στις 6 Δεκεμβρίου. Σαν Επίσκοπος διακρίθηκε για τους αγώνες του για την υπεράσπιση των φτωχών και απόρων καθώς και των διωκομένων απ′ τους Ρωμαίους ιδρύοντας νοσοκομεία και φιλανθρωπικά ιδρύματα, πράγματα που οδήγησαν και τον ίδιο στην εξορία και στη φυλακή. Ως αντιμίσθιο του δόθηκε απ′ το Θεό το χάρισμα της θαυματουργίας και μετά τον θάνατο του το χάρισμα της μυροβλυσίας [Μυροβλύτης]. Συμμετείχε στην Α′ Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας όπου λέγεται ότι χαστούκισε τον Άρειο και για τον λόγο αυτό ο Μέγας Κωνσταντίνος τον φυλάκισε.
Στη σημερινή πανηγυρική ακολουθία συλλειτούργησαν ο τέως εφημέριος της χωριού π. Ματθαίος Αρβανίτης και ο νυν π. Παναγιώτης Τρυφωνόπουλος. Τελέστηκε επίσης αρτοκλασία προσφορά της εκκλησιαστικής επιτροπής, υπήρξαν κατσίκια τάματα στον Άγιο και κουλούρες.

ΕΟΡΤΑΣΤΗΚΕ Ο ΜΑΗΘΑΝΑΣΗΣ ΣΤΗ ΒΛΑΧΕΡΝΑ

Λιτά και απέριττα στολισμένο γιόρτασε σήμερα 2 Μαΐου το εξωκκλήσι του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου στη Βλαχέρνα, ιεροργούντος του εφημερίου της ενορίας μας π. Παναγιώτη. Μετά τον όρθρο τελέστηκε αρτοκλασία, προσφορά της οικογένειας Παπαναστασίου. Μέσα στο καταπράσινο και λουλουδιασμένο μαγιάτικο τοπίο προσήλθαν πολλοί Βλαχερναίοι, για να τιμήσουν τον Μαηθανάση, τον προστάτη Άγιο τους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το εκκλησάκι αυτό ήταν η εκκλησία του χωριού κατά την Τουρκοκρατία. Τότε ο Μπεζενίκος, σημερινή Βλαχέρνα, βρισκόταν στο Παλιοχώρι, το οποίο ακόμη και σήμερα είναι διάσπαρτο από χαλάσματα σπιτιών και ναών. Σ’ αυτόν τον Αγιοθανάση ήταν ιερέας και ο Παπαναστάσης, πρόγονος της σημερινής οικογένειας Παπαναστασίου. Αυτός είναι και ο λόγος που η συγκεκριμένη οικογένεια συνεχίζει μέχρι και σήμερα να πανηγυρίζει τον Άγιο και να προστατεύει το ναό του.
Πρέπει να τονιστεί γι’ άλλη μια φορά πως οι Βλαχερναίοι όσες φορές, λόγω δυσμενών συνθηκών στη Τουκοκρατία, έμεναν σε διαφορετικά σημεία, ουδέποτε άλλαξαν προστάτη Άγιο.

Από πλευράς εκκλησιαστικού Τυπικού να αναφερθεί ότι η 2 Μαΐου είναι και η κοίμηση και η ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου. Επειδή όμως θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους Αγίους (από τους λίγους που τους αποδόθηκε το επίθετο Μέγας) εορτάζεται στις 18 Ιανουαρίου μαζί με τον Άγιο Κύριλλο. Η εκκλησία όρισε για τον Αθανάσιο, όπως και για άλλους Αγίους που κρίθηκαν ως Μεγάλοι Πατέρες να τιμώνται τον πρώτο μήνα του έτους, ανεξάρτητα από την ημέρα κοίμησής τους. Αυτός είναι και ο λόγος που τιμώνται οι περισσότεροι από τους Αγίους αυτούς δύο φορές το χρόνο.

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΗ ΒΛΑΧΕΡΝΑ

Εορτάστηκε και φέτος το εξωκκλήσι του Αγίου Γεωργίου στη Βλαχέρνα και αρκετοί πιστοί προσευχήθηκαν στον Άγιο παρακολουθώντας τη Θεία Λειτουργία από τον π. Κωνσταντίνο Κουβαβά. Υπήρξε αρτοκλασία (από την εκκλησία), τάματα (γίδα, αρνί) και κουλούρες τα οποία κληρώθηκαν σε λαχειοφόρο. Στο τέλος έγινε ο καθιερωμένος αγώνας «τρέξιμο για την κουλούρα του Αι Γιώργη», όπου στους νέους κέρδισε ο Παναγιώτης Κ. Τσαρουχάς, ενώ στις γυναίκες η Παναγιώτα Παντ. Παπαχρόνη.

Ευχόμαστε Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντες.

ΣΤΗ ΒΡΥΣΗ ΤΗΣ ΚΑΣΤΑΝΙΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΕΝ ΕΤΗ 2015

Όπως συνηθίζεται εδώ και πάρα πολλά χρόνια μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, για τον εορτασμό της Ζωοδόχου Πηγής, όλοι σχεδόν οι πιστοί κατηφόρισαν προς τη Βρύση της Καστανιάς.

Η μέρα ηλιόλουστη, ανοιξιάτικη και ενώ σε κάποιες κορυφές των βουνών τα λιγοστά χιόνια έκαναν αισθητή την παρουσία τους, οι καιρικές συνθήκες ήταν ιδανικές για να κάτσει κάποιος δίπλα στην πηγή να πιεί νερό, να κολατσίσει, να συζητήσει και να απολαύσει το υπέροχο ανοιξιάτικο τοπίο. Τα φαγητά που είχε φέρει ο καθένας μοιράστηκαν από κοινού και όλοι μαζί ευχήθηκαν μεταξύ τους Χρόνια Πολλά, Χριστός Ανέστη, δεχόμενοι απλόχερα τις ευχές του π. Ματθαίου. Στιγμές γεμάτες συγκίνηση, γιατί η τύχη μας έκανε τη χάρη να έχουμε μαζί μας τον π. Ματθαίο ο οποίος αφού προηγουμένως είχε τελέσει τη Θεία Λειτουργία (απόντος του π. Παναγιώτη), όπως έκανε πάντα όλα τα χρόνια που υπηρετούσε ως εφημέριος της Βλαχέρνας, μας ακολούθησε στη Βρύση για να μοιραστεί και αυτός μαζί μας στιγμές από τα παλιά.

Για τους περισσότερους Βλαχερναίους που βρέθηκαν εκεί ο π. Ματθαίος ήταν ο παπάς με τον οποίο μεγάλωσαν, άλλους τους βάφτισε, άλλους τους στεφάνωσε, σε άλλους βρέθηκε κοντά τους σε χαρές και λύπες και γενικά υπηρέτησε το χωριό μας με ταπεινοφροσύνη, έχοντας τη συνολική εκτίμηση και αποδοχή απ΄ όλους τους Βλαχερναίους. Πρέπει να σημειωθεί ότι όλα αυτά τα χρόνια ο π. Ματθαίος δεν άφησε σχεδόν πότε αλειτούργητη κάποια εκκλησία, ακόμα και κάτω από δύσκολες καιρικές συνθήκες (με χιόνια, με βροχές, με κρύα, κτλ) και βεβαίως πάντα πήγαινε σε όλα τα μοναστήρια. Δεν έλειψαν οι αναμνηστικές φωτογραφίες, οι οποίες μπορεί να έχουν κάποια στιγμή ιστορική αξία για τον τόπο μας.

Ευχαριστούμε από ψυχής τον π. Ματθαίο Αρβανίτη που με την παρουσία του και με την λειτουργία που τέλεσε παρά την ηλικία του (87 ετών), μας ταξίδεψε σε ευχάριστες αναμνήσεις του παρελθόντος.